door 
Rond 6 maanden is het tijd om je kindje bij te voeden. Soms wordt ook al geadviseerd om rond 4 maanden te beginnen met bijvoeding, deze keuze is natuurlijk aan jezelf wat je doet. Wanneer je je kindje tussen de 4-6 maanden al bijvoeding geeft, dan zul je alles wel nog moeten pureren. Maar wanneer je kindje goed kan zitten en dingen kan vast pakken kun je ook gaan proberen te voeden volgens de Rapley methode.
Wat is de Rapley methode?
Bij de Rapley methode introduceer je voedsel in hun vaste vorm. Dus niet gepureerd maar gewon in stukken. Hierdoor gaat je baby het onderzoeken, en proeven (daar zal het eerste tijd bij blijven) en uit eindelijk ook zelf eten.
Het belangrijkste speerpunt bij de Rapley methode is je baby de baas te laten zijn. Daarom wordt het ook vaak in één adem genoemd met borstvoeding, dat wordt eigenlijk altijd op verzoek gedaan. De baby is dus ook de baas, en bij de Rapley methode loopt dat naadloos door in het vaste voedsel.
Het is overigens ook prima te combineren met flesvoeding, dus het geeft niet als je geen borstvoeding meer (kan) geven maar toch dit wilt proberen. Baby’s die flesvoeding op schema hebben gehad kunnen vaak wel wat moeilijker inschatten hoeveel ze nodig hebben in tegenstelling tot baby’s die altijd op verzoek gevoed zijn. Wij hebben, ook met flesvoeding eigenlijk altijd op ‘verzoek’ gevoed.
Waarom bijvoeden met de Rapley methode?
Mijn ervaring is dat het eten een gezellige gebeurtenis wordt. In tegenstelling tot wanneer je met potjes voert, kan je kindje nu gewoon gezellig aan tafel erbij komen zitten en mee eten.
Daarnaast bevordert het ook de motoriek van je kindje, omdat hij zelf de stukken voedsel moet pakken en in zijn of haar mond moet steken. In het begin beland het natuurlijk vaker in de oren dan netjes in de mond, maar dat komt vanzelf!
Geen gevecht om eten naar binnen te krijgen, je kindje pakt het zelf en regelt zelf hoeveel er in gaat. Of niet. Ontspan, je kleintje krijgt echt wel genoeg, het is voorlopig alleen nog bijvoeding.
Door alles in originele vorm en smaak aan te bieden leren ze veel beter smaken waarderen. In potjes zit vaak van alles gemengd en zijn de smaken behoorlijk afgevlakt.
Die grote stukken, stikt mijn kleintje daar niet in?
Veel ouders (of opa’s, oma’s of andere oppas) zijn in het begin erg angstig voor die grote stukken: zal hij daar niet in stikken? Wat als het er niet meer uit komt?
Laat ik voorop stellen dat er met élke vorm van voeding verslikken of stikken mogelijk is. Je moet dus ook altijd je kindje goed in de gaten houden, en in de buurt blijven. De kans echter dat het écht niet goed gaat is vrij klein: Het kokhals reflex bij baby’s zit wat verder naar voren dan dat dit bij ons zit. Het gevolg is dat ze al gaan kokhalzen vóór er iets verkeerd in de keel schiet.
Het belangrijkste is dat je niet angstig bent, de angst kun je over brengen op je kleintje en daardoor juist een extra risico veroorzaken Durf je het niet? Zorg dan dat je iemand bij je hebt die het wel durft en leer zo je kindje vertrouwen dat het echt wel kan.
De Rapley methode in de praktijk
Hoe ga je dat nu in de praktijk aan pakken? Begin met iets als broccoli of bloemkool. Het is makkelijk vast te pakken, en als je kleintje nog geen tandjes heeft ook nog redelijk makkelijk eraf te kauwen met het tandvlees. Of wanneer je met fruit wilt beginnen is banaan hier een mega succes, dat kun je bijna zo naar binnen slurpen!
Kook de groenten niet te lang zodat ze overgaar worden, zodra ze ze vast pakken storten ze dan direct uit elkaar. Fruit wat nog te hard is kun je juist wel even koken om het wat zachter te maken. Maar het zal je verbazen wat ze zelfs zonder tandjes kunnen afbijten.
Bied stukken aan ter grootte van het vuistje, zodat ze het wel makkelijk kunnen pakken.
In het begin zal je kindje er meer aan sabbelen en onderzoeken dan echt op eten. Dat geeft niets dat komt vanzelf. Er zal ook regelmatig wat naar de grond verdwijnen, besteed er niet te veel aandacht aan dat gaat vanzelf beter!
